پودینگ شکلاتی

پودینگ یکی از دسر های پر طرفداره مخصوصا" اگه از نوع شکلاتیش باشه. تو بیشتر مهمونی ها می بینم که این دسر زودتر از بقیه دسر ها تموم می شه. در درست کردن دسر ها هم من ترجیح می دم از خونواده ی پودینگ استفاده کنم چون که نگرانی بر گردوندن نداره. من که هر چقدر هم دسر برگردوندنی درست کنم باز هم دفعه ی بعد این نگرانی رو دارم که مبادا برنگرده و خراب بشه. از نکات این دسر این است که در ظرف رویی نباید درست بشه چون خراب می شه و دیگر اینکه اگه تو ظرف پایه دار سرو بشه خیلی شیک تره. هم می تونیم در ظرف تک نفره و هم در ظرف بزرگ سرو کنیمش. فقط ایرادش اینه که وقتی آدم مهمونی بزرگ داره نمی تونه از یکی دو روز قبل درستش کنه. بهتره همون روز صبخ درست بشه. این هم یک عکس از پودرنگ شکلاتی با تزیین شکلات و پاستیل.

گاتا

همه می دونین که یه جور شیرینی یا بهتره بگم نون ارمنی است و در بیشتر قنادی های ارمنی و غیر ارمنی پیدا می شه منتها طعم همه شون یکی نیست. بهترینش رو قنادی اوریانت در تهران داره (به نظر من). با قهوه عالیه! همیشه دوست داشتم تو خونه اینو درست کنم ولی دستور هایی که ازش پیدا می کردم نتیجه اش یه چیز سفت بدی در می اومد که اصلا" به خودش شباهت نداشت. اینو از تو مجله ی هنر آشپزی شماره ی 47 برداشتم که خانم ژانت طوروسیان آموزش داده بودن. خیلی خوب شد. بسیار نرم و خوش طعم شد. توی دستورش هم اومده که نباید بیشتر از 30 تا 35 دقیقه بذارید تو فر بمونه چون سفت می شه. من هم مثل یه دختر خوب به حرفشون گوش کردم. به شما هم توصیه می کنم گوش کنید. فقط تو درست کردن خمیر، بعد از اضافه کردن کل آرد، خمیر من کمی شل بود که چشمی و البته کم کم مقداری آرد اضافه کردم تا شکل خمیر به خودش گرفت. اگه این کاره هستین حتما" امتحانش کنید.